Celem zajęć jest przegląd aktualnych problemów światowej humanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem dobiegających z różnych stron głosów o jej kryzysie. Punkt wyjścia stanowi próba diagnozy owego kryzysu (czynników zewnętrznych i wewnętrznych w obrębie poszczególnych dyscyplin) w odniesieniu do polityki naukowej w aspekcie europejskim i globalnym. Ta perspektywa zostanie następnie zestawiona z trzema najważniejszymi problemami funkcjonowania nauk humanistycznych we współczesnym świecie, do których należą: 

- metodologie (prądy filozoficzno-teoretyczne a nowe metody, kryzys metodologiczny a fenomen nowych dyscyplin, „modne” paradygmaty);

- interdyscyplinarność badań (Co to znaczy „interdyscyplinarny”? Czy wychodzenie poza ramy własnej dyscypliny może być korzystne dla prowadzonych badań? Czy istnieją granice między dyscyplinami, a jeśli tak, to czemu służą? Czym różni się „interdyscyplinarność” od „międzyobszarowości”? Czym są inter-, trans- oraz cross-disciplinarity? Jakie są kierunki rozwoju współczesnej humanistyki?);

innowacyjność i tzw. impact (różne definicje innowacyjności w dyskursie o nauce, definicja pojęcia impact i sposoby jego mierzenia w dyscyplinach humanistycznych, societal impact a tzw. misja kulturotwórcza humanistyki, organizacja badań, strategie publikacyjne).